καζουαρίνα

Μοναδικό γένος της οικογένειας των καζουαρινιδών (δικοτυλήδονα), που περιλαμβάνει δασικά και διακοσμητικά δέντρα αυτοφυή της Αυστραλίας. Αποτελείται από περίπου πενήντα είδη, από τα οποία χαρακτηριστικά είναι οι κ. η εκουιζετόφυλλη και κ. η ευθυτενής. Στην Ελλάδα τα εισήγαγε το 1895 ο Π. Γεννάδιος. Δεν έχουν πραγματικά φύλλα, τις λειτουργίες των οποίων επιτελούν οι πολυάριθμοι κυλινδρικοί, σπονδυλωτοί, ωχροπράσινοι κλαδίσκοι. Φέρουν άρρενα άνθη κατά επάκριους στάχεις και θήλεα κατά μασχαλιαία κεφάλια. Ο καρπός τους είναι αχαίνιο. Πολλαπλασιάζονται με σπόρο και μοσχεύματα. Είναι δέντρα που αναπτύσσονται ταχύτατα, ευδοκιμούν σε υφάλμυρες ξηρές περιοχές και αντέχουν στα σταγονίδια της θάλασσας, που μεταφέρονται με τον άνεμο. Γι’ αυτό και είναι κατάλληλα για τη δημιουργία δεντροστοιχιών σε παράλιες περιοχές. Το ξύλο τους είναι σκληρό, συμπαγές, βαρύ και έχει μεγάλη διάρκεια, καθώς θεωρείται ότι είναι ανθεκτικό στους τερμίτες.